طبق تعریف استاندارد 4439ASTM-D ، ژئوکامپوزیت یک نوع ژئوسنتتیک است که از ترکیب دو یا چند ژئوتکستایل، ژئوگرید، ژئونت و ژئوممبرین ساخته شده و دارای کارکردهای مختلف است. این محصول می تواند عملکردهای چندگانه ای از جمله جدا سازی، تسلیح، زهکشی، فیلتراسیون و عایق بندی رطوبتی (آب بندی) داشته باشد که در این صورت، به طور هم زمان مزایای چندین نوع ژئوسنتتیک را خواهد داشت.
ژئوکامپوزیت در حقیقت، ترکیب دو یا چند ژئوسنتتیک با یکدیگر و یا با دیگر مصالح نظیر یونولیت، ورق های پلاستیکی شکل داده شده، کابل های فولادی و غیره می باشد.
هدف از ساخت ژئوکامپوزیت ادغام بهترین خصوصیات هر یک از مصالح مصرفی است تا بتواند عملکرد و رفتار بهتری را از خود نشان دهد. ژئوکامپوزیت معمولاً از ترکیب مصالح مصنوعی به وجود می آید، ولی لزوماً این گونه نیست. ممکن است در بعضی مواقع ترکیب یک ماده غیر مصنوعی با یک ماده مصنوعی عملکرد بهینه و هزینه کمتری در برداشته باشد. برای مثال می توان از فایبرگلاس و رشته های فولادی برای افزایش مقاومت کششی، از ماسه جهت ایجاد مقاومت فشاری و قابلیت پرکنندگی، از رس به منظور پوشش دهی و هم چنین از قیر برای آب بندی استفاده کرد.
ژئوکامپوزیت