اجرای ستون شنی به منظور بهسازی و یا تحکیم بستر شامل جابه جایی بخشی از لایه های فوقانی خاک های مسئله دار با یک ستون قائم متراکم شنی است. افزودن مصالح شنی با توجه به آنکه دیواره گمانه بتواند پایداری خود را حفظ کند یا خیر می تواند از بالا یا پایین باشد.

امروزه به منظور دستیابی به شرایط ژئوتکنیکی لازم جهت بهسازی زمین، آب بندی و پایدارسازی از روش های تزریق پر فشار در خاک استفاده می شود. در این روش دوغاب با فشار بالا (تا 600 بار) و سرعت زیاد از طریق نازل به خاک اطراف تزریق شده و باعث تخریب و بهبود ساختار خاک می شود. بسته به چسبندگی خاک می توان از آب یا هوا برای شکستن ساختار خاک اطراف کمک گرفت.

در این روش با استفاده از تزریق مواد پایدارکننده ای نظیر سیمان یا آهک با استفاده از یک حفار با محور تو خالی به صورت مکانیکی در خاک باعث تولید ستون های خاک سیمانی می گردد. این آزمایش دارای محدودیت عمق تاثیر تا 20 متر است.

در این روش وزنه ای از ارتفاع 10 تا 30 متر با انرژی زیاد در طی چند ضربه بر خاک کوبیده می شود. این روش از لحاظ سر و صدا و آسیب به لوله های مدفون در محیط شهری قابل استفاده نیست.

با استفاده از شمع فولادی یا بتنی بار به لایه های خاک مقاوم در تراهای پایین تر منتقل می شود و نوع بتنی به دو صورت درجاریز یا کوبشی اجرا می شود.

به فرآیند تراکم خاک به وسیله فشار عمودی پیش بارگذرای گفته می شود. دو روش برای انجام آن استفاده می شود:

خاک مسلح مجموعه ای از خاکریز دانه ای است که عناصر مسلح کننده در خاک به صورت تسمه یا میلگرد هستند. خاک مسلح عموماً در مقابل فشار و برش مقاوم بوده، اما در کشش ضعیف اند.