به منظور طبقه ­بندی سنگ­ها از سه سیستم شاخص، RMR،  Q و GSI استفاده می­گردد. مقاومت زمین­شناسی توسط هوک (1995) و هوک و همکاران (1995) برای تخمین کاهش مقاومت توده سنگ در شرایط زمین ­شناسی مختلف ارائه گردیده است. این پارامتر اصطلاحاً به عنوان شاخص­ های رده­ بندی RMR و Q بیان می­گردد. پارامتر GSI با طبقه ­بندی RMR و طبقه ­بندی  Q به صورت زیر می­باشد:

در روابط فوق RMR پایه مد نظر است که مقدار آن حاصل جمع پنج امتیاز مقاومت، RQD، فاصله­داری درزه ­ها، شرایط درزه­ها و امتیاز آب زیرزمینی در حالت خشک می­باشد. مقدار Q در رابطه فوق عبارت است از:

که در آن، ja امتیاز عدد دگرسانی درزه ­ها، jr امتیاز عدد زبری درزه ­ها،  jnامتیاز عدد دسته درزه ­ها و  RQD شاخص کیفی توده سنگ می­باشد.

همچنین از شاخص GSI جهت تخمین اولیه تزریق­ پذیری سنگ و کاهش هزینه انجام آزمایش لوژان می­توان برای تعیین وضعیت تزریق ­پذیری توده سنگ استفاده کرد. چون در این طبقه ­بندی پارامتر مقاومت توده سنگ در نظر گرفته نمی­شود و از طرفی در تزریق پذیری توده ­های سنگی چندان اهمیت ندارد.

روش دیگر استفاده از روش هوک و مارینوس، (2000) طبق شکل زیر می­باشد. در این شکل شرایط سطوح درزه و تعداد دسته درزه ­ها در تود سنگ از اهمیت زیادی برخورداراند و در واقع اساس شکل­گیری این جدول بر این دو پایه استوار است.  در نتیجه،ضریب صعوبت بنا بر پارامتر GSI و قیمت حفاری در فهرست بها تعیین می­شود.