مقاومت تک محوره سطح درزه(Joint Compressive Strength)

موضوع مقاومت فشاری سطوح ناپیوستگی فاکتور مهمی است که به شدت تحت تاثیر هوازدگی و آلتراسیون قرار می گیرد. بنابراین اندازه گیری مقاومت فشاری سطوح درزه می تواند معرف خوبی برای تشخیص میزان هوازدگی و آلتراسیون سطوح درزه باشد. برای تعیین مقاومت فشاری سطوح درزه از چکش اشمیت استفاده می شود. مکانسیم عملکرد چکش اشمیت استوار بر ضربه زدن یک میله فلزی بر روی سطوح درزه و بازگشت آن و قرائت عدد مربوطه از روی شاخص چکش می باشد.

برای هر نمونه سنگ حداقل باید 20 آزمایش انجام گیرد، سپس نیمی از داده که دارای کمترین مقدار هستند حذف شوند و بقیه نتایج با استفاده از جهت به کارگیری چکش مطابق جدول زیر تصحیح گردد. لازم به ذکر است که مقدار تصحیح موجود در این جدول، به سختی اندازه گیری شده اضافه یا از آن کسر می گردد.

مقاومت فشاری سطوح درزه از روابط مختلفی می تواند محاسبه شود. به عنوان نمونه، رابطه بارتن و کوبی، (1977) به شرح زیر است:

که در آن R عدد سختی بازگشتی اشمیت، γ_d واحد حجم سنگ (KN⁄m^3 ) و JCS مقاومت تراکمی تم محوری (MPa) است.